Vamos a la playa
Door: Leanda, Lisa, Christel en Lisanne
Blijf op de hoogte en volg Lisa, Leanda, Lisanne, Christel
29 September 2014 | Nicaragua, San Juan del Sur
Woensdagavond zou Christel gaan bewijzen dat ze kon koken. Dit bleek: Christel wilde geen voedsel verspillen, vindt het al zo duur hier en wilde daarom de paprika met pitjes en al door ons groente-prutje gooien. Gelukkig kon Christel ook geen ui snijden en was Leanda in de buurt om het avondmaal te redden van paprikapitjes. Uiteindelijk smaakte het heerlijk: Christel, onwijs bedankt!
Donderdagnacht regende het de hele nacht en toen wij rond 06:45 uur naar de school wilden gaan, regende het nog steeds. Wij Hollanders (wel wat regen gewend) liepen braaf in onze regenjassen en poncho’s naar de kathedraal. Dit is de plek waarvandaan we met meerdere vrijwilligers naar de scholen lopen. Verregend bij de kathedraal belde één van de vrijwilligers op naar La Esperanza of de scholen wel open zijn vandaag. Nee, we hoeven niet te komen. Veel van de kinderen schijnen ’s nachts ook al nat te regenen omdat ze geen (waterdicht) dak boven hun hoofd hebben en zouden alleen maar ziek worden als ze dan ook nog naar school zouden moeten gaan. Nu waren wij toch al lekker vroeg op pad en besloten om dan maar even ergens wat te gaan drinken. Hierna was het een geschikt moment om met thuis te skypen, tenslotte is het in Nederland 8 uur later dan hier.
Na het (mis)lukken van pan-tosti’s hebben we de rest van de middag lekker bij het zwembad van hotel Granada gelegen: het zonnetje scheen weer! Het werd ook tijd om onze koffers/tassen te gaan inpakken voor het weekendje San Juan del Sur.
Vrijdag om 10:00 uur zouden we door de taxi worden opgehaald om naar San Juan del Sur te gaan. We hoefden vandaag niet naar stage, want het is de laatste vrijdag van de maand en dan vergaderen de leerkrachten. We hadden gehoord en gelezen dat we vanuit San Juan del Sur een night-tour konden regelen om naar een soort natuurreservaat te gaan waar schildpadden rond deze tijd van het jaar hun eieren komen leggen. Het schijnt zo te zijn dat ze dat alleen doen als er een kwart maan is. Wij hadden geluk: het was ongeveer kwart maan en dus zouden we om 19:00 uur worden opgehaald om naar dat strand te rijden. Tijdens het wachten op degene die ons kwam ophalen voor de schildpadden hebben we een nieuw talent van Christel ontdekt: ze kan met papegaaien praten, dit was erg hilarisch. Na 45 minuten in de bak van een pick-up over een hobbelige, onverharde weg te hebben gereden (we hebben nog wel wat blauwe plekken en spierpijn hier aan over gehouden), kwamen we aan op een ongelofelijk donker strand. Het was niet de bedoeling dat wij met onze camera’s zouden flitsen, dit verstoort de schildpadden. We mochten allemaal één schildpadje vrijlaten die dezelfde ochtend uit het ei was gekropen. Heel bijzonder om dat te mogen doen. We hebben ongeveer 6 grote schildpadden hun eieren zien leggen. Ook liep er een nog een mooie blauw-oranje krab voorbij.
Zaterdagochtend konden we niet zo goed uit ons bed komen en hebben we besloten om wat door San Juan te gaan lopen en wat toeristenwinkeltjes gaan te bekijken. Ook waren we op zoek naar de markt en hebben deze gevonden. Dit was wel een wonder: je liep er in, en was na twee keer struikelen er alweer uit. Om 13:00 uur zouden we worden opgehaald om een boottocht te gaan maken. Halverwege de tocht werd de boot stilgelegd bij een ‘verlaten’ strandje. Hup, van de boot het water in en lekker spelen met hond Tazmania die mee was. Helaas was de hond iets te enthousiast toen Lisa het water in sprong: hij sprong bovenop Lisa, waarna ze behoorlijk bloedde op haar hoofd. Bijna terug in San Juan werd het Lisanne en Christel iets te veel (zeer zwakke magen), Lisa (matig zwakke maag) en Leanda (ijzersterkte maag). Rond 6 uur stonden we weer met onze voeten op het vaste land en zijn we heerlijk uit eten geweest. We missen vooral onze Nederlandse toetjes, maar dat maakte de chocoladetaart en worteltjestaart in dit restaurant wel even goed! Terug bij ons hostel was er een live bandje aan het spelen en hier hebben we nog even een drankje gedronken.
Zondagochtend hebben we nog even lekker genoten op het strand en in het begin van de middag kwam onze taxi ons weer ophalen om terug te gaan naar La Casita (zo heet ons vrijwilligershuis). We hebben snel onze strandhanddoeken enzovoorts naar de wasserij gebracht en zitten nu druk onze foto’s van afgelopen weekend te bekijken.
Christel krijgt vanavond een nieuwe poging om te laten zien dat ze kan koken: we eten soep (denken we!). We zijn benieuwd.
Groetjes uit Nicaragua!
Donderdagnacht regende het de hele nacht en toen wij rond 06:45 uur naar de school wilden gaan, regende het nog steeds. Wij Hollanders (wel wat regen gewend) liepen braaf in onze regenjassen en poncho’s naar de kathedraal. Dit is de plek waarvandaan we met meerdere vrijwilligers naar de scholen lopen. Verregend bij de kathedraal belde één van de vrijwilligers op naar La Esperanza of de scholen wel open zijn vandaag. Nee, we hoeven niet te komen. Veel van de kinderen schijnen ’s nachts ook al nat te regenen omdat ze geen (waterdicht) dak boven hun hoofd hebben en zouden alleen maar ziek worden als ze dan ook nog naar school zouden moeten gaan. Nu waren wij toch al lekker vroeg op pad en besloten om dan maar even ergens wat te gaan drinken. Hierna was het een geschikt moment om met thuis te skypen, tenslotte is het in Nederland 8 uur later dan hier.
Na het (mis)lukken van pan-tosti’s hebben we de rest van de middag lekker bij het zwembad van hotel Granada gelegen: het zonnetje scheen weer! Het werd ook tijd om onze koffers/tassen te gaan inpakken voor het weekendje San Juan del Sur.
Vrijdag om 10:00 uur zouden we door de taxi worden opgehaald om naar San Juan del Sur te gaan. We hoefden vandaag niet naar stage, want het is de laatste vrijdag van de maand en dan vergaderen de leerkrachten. We hadden gehoord en gelezen dat we vanuit San Juan del Sur een night-tour konden regelen om naar een soort natuurreservaat te gaan waar schildpadden rond deze tijd van het jaar hun eieren komen leggen. Het schijnt zo te zijn dat ze dat alleen doen als er een kwart maan is. Wij hadden geluk: het was ongeveer kwart maan en dus zouden we om 19:00 uur worden opgehaald om naar dat strand te rijden. Tijdens het wachten op degene die ons kwam ophalen voor de schildpadden hebben we een nieuw talent van Christel ontdekt: ze kan met papegaaien praten, dit was erg hilarisch. Na 45 minuten in de bak van een pick-up over een hobbelige, onverharde weg te hebben gereden (we hebben nog wel wat blauwe plekken en spierpijn hier aan over gehouden), kwamen we aan op een ongelofelijk donker strand. Het was niet de bedoeling dat wij met onze camera’s zouden flitsen, dit verstoort de schildpadden. We mochten allemaal één schildpadje vrijlaten die dezelfde ochtend uit het ei was gekropen. Heel bijzonder om dat te mogen doen. We hebben ongeveer 6 grote schildpadden hun eieren zien leggen. Ook liep er een nog een mooie blauw-oranje krab voorbij.
Zaterdagochtend konden we niet zo goed uit ons bed komen en hebben we besloten om wat door San Juan te gaan lopen en wat toeristenwinkeltjes gaan te bekijken. Ook waren we op zoek naar de markt en hebben deze gevonden. Dit was wel een wonder: je liep er in, en was na twee keer struikelen er alweer uit. Om 13:00 uur zouden we worden opgehaald om een boottocht te gaan maken. Halverwege de tocht werd de boot stilgelegd bij een ‘verlaten’ strandje. Hup, van de boot het water in en lekker spelen met hond Tazmania die mee was. Helaas was de hond iets te enthousiast toen Lisa het water in sprong: hij sprong bovenop Lisa, waarna ze behoorlijk bloedde op haar hoofd. Bijna terug in San Juan werd het Lisanne en Christel iets te veel (zeer zwakke magen), Lisa (matig zwakke maag) en Leanda (ijzersterkte maag). Rond 6 uur stonden we weer met onze voeten op het vaste land en zijn we heerlijk uit eten geweest. We missen vooral onze Nederlandse toetjes, maar dat maakte de chocoladetaart en worteltjestaart in dit restaurant wel even goed! Terug bij ons hostel was er een live bandje aan het spelen en hier hebben we nog even een drankje gedronken.
Zondagochtend hebben we nog even lekker genoten op het strand en in het begin van de middag kwam onze taxi ons weer ophalen om terug te gaan naar La Casita (zo heet ons vrijwilligershuis). We hebben snel onze strandhanddoeken enzovoorts naar de wasserij gebracht en zitten nu druk onze foto’s van afgelopen weekend te bekijken.
Christel krijgt vanavond een nieuwe poging om te laten zien dat ze kan koken: we eten soep (denken we!). We zijn benieuwd.
Groetjes uit Nicaragua!
-
29 September 2014 - 16:10
Mirjam Van Den Berg:
Hallo dames, wat een leuk verslag en wat een bijzondere ervaring hebben jullie opgedaan. Geniet er maar lekker van, je bent er nu toch :)
Wie zijn trouwens die 4 leuke dames op de foto? haha
Toch geen schildpaddensoep hoop ik????? -
29 September 2014 - 19:37
Annette Meijer:
Lieve Leanda, Lisanne, Christel en Lisa, weer mooie belevenissen! Ook dat jullie schildpadjes mochten zien. Christel, zet hem op met koken en er zijn nog meer kokkinnen toch?
Misselijkheid op een boot, een speelse hond, dat kan zo zijn, maar de buik en diarree klachten mogen wel een keer over zijn!! Weer een goede en gezegende schoolwerk toegewenst! Groetjes van papa en mama Meijer XXX -
30 September 2014 - 15:45
Marjolein:
Wat een geweldig verhaal weer. En wat een belevenissen allemaal. Ik hoop dat jullie magen na 4 weken wel aan alles gewend zijn nu. En Ja Lisa als een hond op je duikt moet je zorgen dat je er niet onder zit. Nou ik hoef niet te zeggen dat jullie moeten genieten want dat doen jullie. Groetjes en een dikke knuffel voor Lisa van Marjolein -
01 Oktober 2014 - 10:23
Jos:
Lieve meiden,
wat een ervaringen weer de afgelopen tijd. Maar wel bijzonder om mee te maken. Ik wou dat ik er bij was, haha. En dan jullie magen. Ik snap een ding niet. Een zwakke maag tijdens de boottocht en daarna heerlijk uit eten! Ik hoor het vast nog wel.
Wat een nare ervaring voor Lisa. Ik hoop dat jullie niet te veel om je heen hoeft te blijven kijken voor zulk soort dingen. Probeer te blijven genieten.
Een groet en knuffels uit een nog steeds lekker NL (19 graden) aan jullie.
Mirjam en Jos v.d. Berg. -
01 Oktober 2014 - 20:01
Lia:
Hallo Dames....
Weer heerlijk genoten van jullie verslag! Hoop dat de hoofdwond van Lisa genezen is en de hond afgericht.:-)
Geniet nog van de tijd die jullie rest, tot horens,
groetjes Lia van Amsterdam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
